اخبار

دکتر سهراب نژاد:به سمت صنعت سبز می رویم

۲۲ اسفند ۱۴۰۰

در آخرین روزهای اسفندماه ، برای پاسخ به این سوال که سال1400 چگونه گذشت، با مدیرعامل محترم زیسکو گفت وگو کردیم. 
آن چه در ادامه می خوانید خلاصه ای از ساعت ها گفتگوی صمیمانه با دکتر سهراب نژاد است.

# از  سال ۱۴۰۰ با همه موفقیت‌ها و  فراز و نشیب‌هایش بگویید

سال ۱۴۰۰ سالی پر از تلاش و موفقیت بود.  موفقیت‌هایی که حاصل همراهی دل و دست تمام همکاران­مان بود که اگر این همراهی‌ها نبود بسیاری از این موفقیت‌ها هم میسر نمی‌شد.

در سال ۱۴۰۰ در تولید اتفاقات بسیار خوبی رقم خورد. شاید مهم‌ترین اتفاق،  راه‌اندازی و به تولید رسیدن پروژه عظیم فولادسازی بود. این پروژه  در نوع خود در ایران شاخص است و در بخش خصوصی بعد از انقلاب پروژه‌ای در صنعت فولاد با این حجم نداشته‌ایم.

این پروژه بزرگ، شامل قسمت‌های مجزایی است که هرکدام از این بخش‌ها هم عظمتی دارند.

در خردادماه به تولید رسیدیم و مدتی بعد این پروژه به صورت رسمی افتتاح شد.  در حال حاضر هم خوشبختانه طبق برنامه پیش می‌رود و هر روز رکورد تازه‌ای که حاصل تلاش همکاران است به ثبت می‌رسد البته تا رسیدن به ظرفیت اسمی فاصله داریم و ما امیدواریم به زودی به اعداد و ارقامی که معرف ظرفیت تعریف شده این کارخانه عظیم است برسیم.

البته برای تأمین مواد اولیه  چنین پروژه سنگینی باید بسیار برنامه‌ریزی شده و با پشتکار جدی عمل کرد؛ در این زمینه واحدهای مالی و بازرگانی همت کردند. هدف همه ما در تأمین مواد اولیه این بوده که مدیریت محترم فولادسازی جهت تأمین مواد اولیه دغدغه‌ای نداشته باشد و تمام دغدغه ایشان در زمینه رسیدن به برنامه تولید باشد.

# هم‌زمان با کارخانه فولادسازی پروژه سی دی کیو (CDQ) هم به بهره‌برداری رسید

ما در مجتمع کک‌سازی پروژه سی دی کیو را افتتاح کردیم. CDQ پروژه‌ای کاملاً زیست‌محیطی است. قبل از افتتاح این کارخانه کک داغ با آب، خنک می‌شد و بخاری تولید می‌کرد که هرچند از نظر زیست‌محیطی مشکل چندانی نداشت، اما زیبنده محیط‌زیست نبود و مرتباً از طرف محیط­زیست مورد اعتراض بودیم، به همین منظور و رفع دغدغه مسئولان محترم محیط‌زیست استان با هزینه‌­ای بالای ۱۲۰۰ میلیارد تومان این کارخانه را به پایان رساندیم و همراه فولادسازی افتتاح کردیم.

با افتتاح این کارخانه، کک تولیدی در کک‌سازی شماره ۲ با نیتروژن خاموش می‌شود و دیگر شاهد بخارات متصاعد در فضای کارخانه نیستیم البته تصمیم داریم که تولیدات کک یک را هم به سی­دی­کیو برسانیم و با همین روش خاموش و خشک کنیم تا کاملاً موضوع مورد رضایت محیط‌زیست باشد البته تلاش می‌شود که با هماهنگی مسئولان محیط‌زیست به سمت صنعت سبز برویم.

#  برنامه‌های پیش‌بینی‌شده برای معادن چطور پیش رفت؟

در زمینه معدن جلال‌آباد خوشبختانه امسال توانستیم به اعداد و ارقام تعهدمان در برابر ایمیدرو برسیم البته ما 25 درصد از سنگ مورد نیازمان با عیار ۵۰ را از طریق معدن جلال‌آباد تأمین می‌کنیم.  پروژه خمرود هم که طبق برنامه در حال اجرا است و بخشی از کار  را به عنوان فاز یک تعریف کرده‌ایم که از طریق شرکت ایمیکو انجام می­شود و یادآور می‌شوم که این پروژه هزینه بالایی دارد و مسائل تحریم و عدم همکاری شرکت‌های خارجی که با آن‌ها قرارداد بستیم باعث تأخیر در اجرای پروژه شده است و ما امیدواریم با همکاری مسئولان ایمیدرو امکان اجرا با شرایط بهتری فراهم شود.

#از تولیدات کک و گندله و کنسانتره هم بگویید.

در تولید کنسانتره و گندله و به خصوص کک مطابق برنامه پیش رفتیم. در این موارد تولید بهتری نسبت به سابق داشتیم.  چون برای کک مصرف‌کننده جدی‌تری مثل کارخانه فولادسازی داشتیم.  از نظر مرغوبیت هم تولیدات امسال افزایش کیفیت خوبی داشتند.

یکی از کارهای مهمی  که در سال ۱۴۰۰ انجام شد، اورهال گندله بود که به پیشنهاد مجتمع کنسانتره و گندله‌سازی، اورهالی ۴۵ روزه با هدف تعمیرات اساسی انجام شد که کار قابل‌توجهی است و همین روزها تولید مجدد گندله‌سازی را با ظرفیت بالا شاهد خواهیم بود.

#این موارد پروژه‌هایی بود که به سرانجام رسیده و تمام شده‌اند اما پروژه‌های بسیاری داریم که در سال ۱۴۰۱ هم ادامه پیدا می‌کنند

بله. پروژه دیواترینگ را داریم که مصرف آب کنسانتره­ها را تقریباً به نصف تقلیل می‌دهد که پروژه بزرگی است و به نوعی زیست‌محیطی هم تلقی می‌شود.

پروژه درایر  یا خشک‌کن کنسانتره هم پروژه بسیار مهمی است چون رطوبت کنسانتره را به حدود ۹ درصد که مورد نظر ماست می‌رساند. در حال حاضر رطوبت کنسانتره به حدود ۱۱ درصد می‌رسد که این مساله باعث کاهش راندمان تولید گندله می‌شود. این پروژه‌ها، پروژه‌های تأثیرگذاری هستند و اوایل سال آینده افتتاح خواهند شد.

پروژه فاضلاب شهر زرند هم همان‌طور که می­دانید در شرایط خوبی قرار دارد و پس از اتمام، بخشی از تأمین آب مجتمع‌ها از این مسیر خواهد بود. پروژه‌  استحصال مس از باطله‌های کنسانتره هم در حال برنامه‌ریزی است.  پروژه انتقال کک ۱ به ۲ را هم داریم تا بتوانیم از ظرفیت سی دی کیو استفاده کنیم. این پروژه در حال اجرا است. در این پروژه باید کک داغ را از طریق ریل و واگن‌های دربسته به کک ۲ برسانیم به‌طوری‌که درجه حرارت کک افت نکند.

  ابر پروژه‌های دیگری هم در حال برنامه‌ریزی داریم که امیدواریم در سال ۱۴۰۱ شروع شوند.

#برای تأمین انرژی مصرفی کارخانه‌ها چه می‌کنید؟

در زمینه آب مورد نیاز،  از همان ابتدا به آب شرب و آب چاه منطقه تکیه نکرده بودیم و خود را مهمان موقت این آب‌ها می‌دانستیم.

در حال حاضر هم آب مصرفی کارخانه فولاد که بیش­ترین آب مصرفی مجتمع‌ها در فولاد زرند می‌باشد از پساب فاضلاب کرمان که از طریق بوتیا به کارخانه فولاد می‌رسد، تأمین می‌شود.

پس از اتمام پروژه فاضلاب زرند هم تمام آب  موردنیاز مجتمع‌ها از پساب‌های فاضلاب کرمان و زرند تأمین خواهد شد.

در زمینه گاز هم مشکل چندانی نداریم.

در بحث انرژی مساله اصلی ما برق است. به‌رغم همراهی و همکاری مسئولان استان، امسال مشکلات مربوط به محدودیت برق، آزاردهنده بود و هزینه‌های بسیاری را هم به ما تحمیل کرد.

تأثیر  قطع برق در صنایعی مانند فولاد گاهی غیرقابل‌جبران است مثلاً اگر برق کوره بلند قطع شود خسارتی به بار می‌آید که نمی‌توان جبران کرد.

امسال برای تأمین برق کوره بلند در شرایط محدودیت برق، از شرکت برق منطقه­ای کرمان کمک گرفتیم که جای تشکر دارد.

البته بازسازی پست برق شماره ۲ زرند را هم زیسکو بر عهده گرفت که این پروژه با مبلغی حدود ۱۲۰ میلیارد به مرحله نهایی رسیده و در اوایل سال ۱۴۰۱ تحویل داده می‌شود.

# در زمینه تأمین مواد اولیه مشکلی نداشتید؟

ما به هفت میلیون تن سنگ‌آهن با عیار ۵۰ و ۳ میلیون تن سنگ‌آهن با عیار ۶۰ نیاز داریم.  حداکثر 25 درصد از سنگ عیار ۵۰ از جلال‌آباد به دست می‌آید که تقریباً حدود ۲ میلیون تن می‌شود مابقی نیازمان را باید از بیرون تأمین کنیم. ما سنگ موردنظر را از سنگان، خواف، سقز، کاشان، چاه گز، میش دووان، جیرفت و... خریده و با هزینه زیاد به کارخانه منتقل می‌کنیم.

ماده مصرفی دیگر ما زغال است که پیچیدگی خاص خود را دارد. زغال تولیدی در کشور، هم از لحاظ کمیت و هم کیفیت جوابگوی نیاز ما نیست. با توجه به ظرفیت کک‌سازی­ها به یک میلیون و ۸۰۰ هزار تن زغال کنسانتره نیاز داریم که حدود ۵۰ درصد آن را باید با قیمت‌های بسیار بالا از خارج وارد کنیم. وارد کردن این حجم زغال هم چالش دیگری است که در تأمین مواد اولیه با آن مواجه هستیم.

# آقای دکتر، این توضیحات نشان می‌دهد با فراز و نشیب‌های بسیاری دست‌وپنجه نرم می‌کنید.

کار سختی‌های بسیاری دارد اما فکر کردن به حدود ۷ هزار خانواده‌ای که در زیسکو مشغول به کار هستند برای همه ما انرژی‌بخش است و آقای دکتر پورمند هم بارها به این نکته اشاره کرده‌اند.

ما در بخش مسئولیت‌های اجتماعی در قالب درخت‌کاری و فضای سبز، راه‌سازی، پل‌سازی، کمک به مدارس و... کارهای بسیاری انجام داده‌ایم اما مهم‌ترین تأثیر حضور میدکو و زیسکو در منطقه، همین اشتغالی است که ایجاد کرده چون اشتغال‌زایی در شرایط کنونی عزمی جزم می‌خواهد و کار آسانی نیست.

#در زمینه ورزش هم سال خوبی داشتیم

طبق برنامه‌ریزی‌های انجام‌شده و دستور هلدینگ میدکو، زیسکو فقط در زمینه فوتسال برنامه‌ریزی کرده بود و امسال، سال خوبی برای ورزشکاران زیسکویی بود.

طبق خبرها، امروز با یک بازی باقی‌مانده، تیم فوتسال زیسکو در رتبه ۷ جدول ایستاده که برای سال اول قابل‌قبول است.

تیم فوتسال امید هم به لیگ برتر راه یافت و امیدواریم سال آینده شاهد موفقیت‌های بیش‌ترشان باشیم و در خصوص تیم‌های پایه فوتسال هم برنامه‌هایی داریم که مورد تأکید جناب دکتر پورمند می‌باشد و انشاا... عملیاتی خواهد شد.

در سایر زمینه‌های ورزشی هم همکاران­مان موفقیت‌های خوبی به دست آوردند.

# زیسکو مجموعه بزرگی است و سامان دادن به همه امور آن توان، تجربه، علم و تخصص و انرژی زیادی می‌خواهد. شما به عنوان مدیر این مجموعه چه آینده‌ای را برای زیسکو تصور می‌کنید؟

زیسکو روزهای بسیار درخشانی پیش رو دارد. تمام تلاش ما این است که زیسکو را به خانواده‌ای بزرگ و همدل تبدیل کنیم. خانواده‌ای که در کنار هم شاهد روزهای روشن این مجموعه باشند. تلاش می‌کنیم مفهوم و واقعیت «خانواده زیسکو» را پررنگ‌تر کنیم. از  اعضای این خانواده هم توقع داریم که  هر راهکار و دغدغه‌ای دارند را با حفظ سلسله‌مراتب در جمع همین خانواده مطرح کنند تا همه این دغدغه‌ها در جمع خانواده پیگیری و بررسی شود و غریبه‌ها نتوانند  بر مشکلات و دغدغه‌های اعضای این خانواده موج‌سواری کنند.

ما در سال ۱۴۰۰ خوشبختانه مشکلاتی از این دست را نداشتیم و امیدواریم در سال ۱۴۰۱، با برنامه‌هایی که قرار است انجام شود،  ارتباط خانواده همکاران با مجموعه زیسکو بیش‌تر و نزدیک‌تر شود.

# سخن آخر

ما در بخش تولید مشکلات بسیاری داریم و انتظار داریم مسئولان امر بیش‌تر به رفع مشکلات تولید توجه کنند؛  به عنوان مثال سنگ عیار 60 در کشورمان وجود دارد و تنها دو مصرف‌کننده هم دارد، یکی ذوب‌آهن اصفهان و یکی زیسکو. این سنگ از طریق مزایده و با قیمت بالا به تولیدکننده داخلی فروخته می‌شود درحالی‌که دولت می‌تواند مصرف‌کننده‌ها را به معادن تولیدکننده این سنگ، معرفی کند و بر قیمت هم نظارت داشته باشد، همان‌طور که در زمینه سایر محصولات این مدیریت را انجام می‌دهد و  تولیدکنندگان را مکلف می‌کند که به مصرف‌کننده معرفی شده، با قیمت نظارت شده محصول را بفروشند.

چرا این کار در زمینه سنگ‌آهن انجام نمی‌شود تا بار کم­تری بر دوش تولید باشد؟

تولید در کشور ما فقط بحث تولید شمش و میلگرد نیست، بحث اصلی اشتغالی است که تولید ایجاد می‌کند.

اگر این آشفته‌بازار کنترل نشود، بخش‌های تولیدی با مشکلات بسیاری مواجه می‌شوند و انگیزه‌شان را از دست می‌دهند.

فکر می‌کنید در میان تولیدکنندگان چند نفر مانند جناب دکتر پورمند وجود دارد که  دغدغه تولید و اشتغال را با تمام وجود احساس کرده و با تمام توان در این زمینه تلاش کنند؟

مدیرانی از این قبیل تقریباً نادر هستند.

و نکته آخر اینکه باز هم از تمام مسئولان و مدیران و همکاران محترم و خانواده‌های گرامی همکاران که با ما همراه بوده‌اند تشکر می‌کنم و برایشان آرزوی سلامتی دارم و امیدوارم با انرژی و انگیزه بیش­تر وارد سال جدید شوند.

در پایان یادآور می‌شوم که مسئولان محترم استان و شهرستان زرند تا حد امکان با ما همراه هستند و جای تشکر دارد. ما این عزم را داریم که در کنار اشتغال قابل توجهی که ایجاد شده، با توجه به حساسیت مسئولان محیط‌زیست به سمت و سویی پیش رویم که اطلاق صنعت سبز زیبنده کارخانجات ما باشد؛ البته در زمینه محیط‌زیست تاکنون نیز با تمام قدرت و با تحمل هزینه‌های بالا سعی کرده‌ایم موارد مطرحه از طرف سازمان محیط‌زیست را به موقع مرتفع کنیم و پاسخ‌گو باشیم و استانداردهای مربوطه را رعایت کنیم.

شما کم­تر کارخانه تولیدی در این سطح را می‌توانید پیدا کنید که تا به این حد به مسائل منطقه حساسیت نشان دهد و به‌طور جدی تابع شرایط شهروندی باشد.

 

دکتر سهراب نژاد:به سمت صنعت سبز می رویم